به نقل از «جام جم آنلاین»

جایگزینی تحریم‌ها با ناامنی اقتصادی در کشورمان

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۷۷۳۴

‌به گزارش جام جم آنلاین، با آغاز اغتشاشات اخیر، انتظار عمومی آن بود که همانند تجربه‌های قبلی، پس از چند روز، ناآرامی ها فروکش کند و شرایط به حالت عادی بازگردد، اما برخلاف انتظارات، هر روز شاهد رفتارهای جدید و به شدت حساب شده از سوی اغتشاشگران بودیم، این در شرایطی بود که طبق گزارش نهادهای امنیتی، کل مشارکت کنندگان در این اغتشاشات ۵۰ هزار نفر بودند، یعنی یک‌هزار و هفتصدم جمعیت ایران.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با تکرار حوادث مشابه در نقاط مختلف کشور در بزنگاه‌ها و مهندسی‌شدن اغتشاشات و همچنین اعترافات عوامل دستگیر شده سرویس‌های خارجی، دخالت گسترده و بی سابقه خارجی‌های در موج اخیر و تلاش برای انحراف اعتراضات اولیه مسجل شد.

اینبار همه دشمنان در یک صف قرار گرفتند و در یک اقدام هماهنگ، تقسیم کاری بین خود ایجاد کردند و با همه بضاعت سیاسی، امنیتی، اقتصادی و رسانه ای خود به میدان آمدند.

در خصوص علت این رفتار جدید دشمنان گمانه زنی‌های مختلفی صورت گرفته است، از تلاش برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره تا اقدام برای شکست جبهه انقلاب در مدیریت کشور و غیره.

در یکی از این گمانه زنی‌ها، معاون اقتصادی رئیس‌جمهور، علت تلاش دشمنان برای ایجاد ناامنی را شکست سیاست تحریم دانست و اعلام کرد: ناامنی برادر تحریم است و پس از افزایش فروش نفت و وصول ارز حاصل از آن، عملا تحریم های غرب شکست خورد‌ و آنها به دنبال راهکاری جایگزین هستند.

به گفته محسن رضایی، ناامنی برادر تحریم است زیرا موجب توقف فعالیت‌های اقتصادی و کسب‌‌‌و‌کار‌ها و فرار سرمایه می‌شود، برای بررسی این مدعا لازم است نگاهی به تاریخچه تحریم ایران توسط غرب بیندازیم.

تاریخچه تحریم ایران پس از انقلاب ۵۷

اول خرداد ۱۳۵۹ آمریکا در واکنش به تسخیر لانه جاسوسی، نخستین سیاست تحریمی‌اش را علیه جمهوری اسلامی تصویب کرد. این تحریم ها که عمدتا متوجه دارایی‌های ایران و درآمد نفتی می‌شد، در دوره کلینتون نیز تشدید شد، پس از آن در دوره بوش به برخی افراد و شرکت ها تعمیم داده شد.

اما موج شدیدتر تحریم از سال ۱۳۸۱ و به بهانه فعالیت‌های هسته‌ای ایران کلید خورد. آمریکایی ها به بهانه فعالیت غیرصلح آمیز هسته ای پرونده ایران را به شورای امنیت بردند و ۴ قطعنامه علیه ایران صادر کردند و دولت و کنگره آمریکا و اتحادیه اروپا تا سال ۱۳۹۰ انواع تحریم های اقتصادی اعم از انرژی، صنایع، بانکی، بازرگانی، کشتیرانی و غیره را تصویب کردند تا سنگین‌ترین تحریم‌های اقتصادی تاریخ علیه یک کشور به اجرا در آید.

در همین ایام پس از یک دوره سخت، اقتصاد کشور اندک اندک خود را با شرایط تحریمی هماهنگ می‌کرد و شیوه‌های دور زدن تحریم‌ها به کار بسته می‌شد که آمریکایی ها برای پیشگیری از سیاست تحریم به فکر تغییر رویکرد بودند.

با روی کار آمدن دولت یازدهم با شعار مذاکره و توافق، مذاکرات هسته ای آغاز شد تا نهایتا در تیر ۱۳۹۴ در وین اتریش ایران و ۵+۱ برجام را امضا کردند.

ایران بلافاصله تعهدات برجامی خود را اجرا کرد اما در عمل خبری از رفع تحریم ها نبود. این رویه ادامه داشت تا با تغییر دولت در آمریکا، ترامپ به صورت یکجانبه در اردیبهشت ۱۳۹۷ از برجام خارج شد.

اروپا نیز که ظاهرا مسئولیت پیشگیری از خروج ایران از برجام را داشت با وعده ایجاد سیستم مالی مستقل برای مراودات با ایران ماه‌ها بدون هیچ حاصلی مذاکرات را ادامه داد تا ایران تصمیم گرفت به دلیل نقض برجام توسط آمریکا، دست از اجرای تعهدات برجامی خود بکشد و سطح فعالیت های هسته ای را بالا ببرد.

پس از آن آمریکایی ها هر از گاهی به بهانه ای تحریم های جدیدی به تصویب می رساند که عملا تکرار تحریم های قبلی با عبارات جدید بود و آنها بیشتر بعد روانی تحریم را برای ایجاد نااطمینانی در اقتصاد کشور دنبال می‌کردند.

با روی کار آمدن بایدن در سال ۹۹، دولت آمریکا اعلام کرد خواهان بازگشت به توافق هسته‌ ای است. ایران برای پیشگیری از تکرار تجربه گذشته اعلام کرد با از سر‌گیری مذاکرات موافق است اما به شرط لغو قطعی تحریم ها و امکان راستی آزمایی و ارائه تعهد از طرف آمریکایی برای عدم خروج مجدد از برجام.

آمریکایی ها که می پنداشتند این شروط سوری است پای میز مذاکره آمدند تا مجددا همان چرخه اجرای یک طرفه تعهدات از سوی ایران را دنبال کنند اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم، دستگاه دیپلماسی با همه انعطاف ها قاطعانه اعلام کرد ایران از خطوط قرمز خود عقب نشینی نمی‌کند و ضروری است شروط ایران در برجام گنجانده شود.

سرانجام آمریکا که به هدفش از مذاکره دست نیافت، مجددا بر طبل تحریم کوبید و چندین تحریم به گفته خودشان جدید را علیه ایران به تصویب رساند.

علت تغییر رویکرد غرب از تحریم به ناامنی

در دولت سیزدهم همزمان با مذاکرات احیای برجام، سیاست خنثی سازی تحریم با اولویت دنبال شد و پس از چند ماه دولت موفق شد میزان فروش نفت را افزایش دهد و با شیوه هایی درآمدهای ارزی کشور را به داخل منتقل کند.

در اینجا آمریکایی‌ها مجددا نسبت به شکست سیاست تحریم نگران شدند اما اینبار مانند سال ۱۳۹۱ امکان بازگشت به میز مذاکره وجود نداشت، زیرا ایران به خواسته های یک طرفه آنها تن نمی‌داد و آنها نیز به دنبال رفع واقعی تحریم و گشایش اقتصاد ایران نبودند بنابراین تصمیم گرفتند از شیوه ای جایگزین به اقتصاد کشور لطمه بزنند.

برنامه آمریکا برای اقتصاد ایران پس از توقف مذاکرات

اینبار آمریکا به همراه رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای اروپایی، برنامه‌ای تدوین کردند تا با ایجاد ناآرامی و ناامنی در ایران، از ثبات اقتصادی پیشگیری کنند و از ابتدای سال ۱۴۰۱ در چند اقدام برای آن تلاش کردند که ناکام ماندند.

نهایتا با ایجاد اعتراضات پس از فوت مهسا امینی، به سرعت عوامل و منابع خود را در کشور فعال کردند و دیدیم که ظرف مدت کوتاهی، بدون آنکه پلیس برخورد خشنی داشته باشد و بدون سلاح جنگی، اعتراض مردم را از طریق جریان‌های سازماندهی شده، عوامل نفوذی و هجمه بی سابقه رسانه ای و فضای مجازی به اغتشاش سوق دادند.

همزمان با چند حادثه تروریستی تلاش کردند به امنیت کشور خدشه وارد کنند و همچنان با دخالت مستقیم و غیر مستقیم به دنبال استمرار آن هستند.

آثار ناامنی بر اقتصاد

پژوهش‌های متعدد بین المللی اثبات می کند که علاوه بر منابع، رشد اقتصادی شامل انباشت سرمایه و نیروی انسانی، شرایط و نهادهای سیاسی و اجتماعی، نقش مهمی در رشد اقتصادی یک کشور دارند و ناامنی اجتماعی مانع از انباشت سرمایه و رشد می‌شود.

سرمایه محافظه کار است و به دنبال فضایی امن و با ثبات می‌گردد و ناامنی موجب نااطمینانی و فرار سرمایه خواهد شد.

در چنین شرایطی نه تنها رشد اقتصادی و افزایش تولید رخ نمی دهد بلکه با رشد منفی و رکود تورمی مواجه خواهیم بود.

بر همین اساس است که راهبرد آمریکا و همراهانش برای بر هم زدن اقتصاد ایران، پس از موفقیت ایران در کاهش اثر تحریم، افزایش ناامنی است. درست همان طور که آریل کوهن عضو ارشد شورای آتلانتیک (اندیشکده آمریکایی روابط بین الملل) در نشریه فوربس اعلام کرده تحریم ها به شکست ایران منجر نخواهد شد و به اقدامات بیشتری در تشدید اغتشاشات داخلی ایران نیاز است.

اغتشاشات اجتماعی با هدف اقتصادی؟

برنامه ریزان اغتشاشات اخیر به خوبی می‌دانند ناآرامی‌های اجتماعی ایجاد شده با شعارهای فرهنگی و اجتماعی طبق تجربه گذشته مانایی چندانی ندارد و نهایتا در دل جامعه هضم می‌شود.

از سویی آنها چندین مرتبه به بهانه گرانی بنزین و نرخ ارز و کمبود اقلام‌ و غیره تلاش کرده‌اند مردم را نسبت به اعتراضات اقتصادی تحریک کنند که موفق نبودند.

در نهایت برنامه آنها تحریک اقشار اثرپذیرتر از شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی با هدف التهاب آفرینی و صدمه به اقتصاد کشور شد تا در فاز بعدی وارد برنامه اصلی‌شان یعنی ایجاد خشونت اجتماعی با محتوا اقتصادی شوند.

برای پیشگیری موفقیت این دسیسه‌ها، ضروری است ضمن همراهی و اقناع جامعه توسط نهادهای فرهنگی و اجتماعی، مدیران اقتصادی نسبت به حل فوری مسائل معیشتی مردم اقدام کنند.

منبع: فارس

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: اقتصاد ایران ناامنی اقتصادی اغتشاشات اغتشاشگران تحریم تحریم های غرب مذاکرات هسته ای برجام توافق هسته ای سیاست تحریم آمریکایی ها اقتصاد کشور تحریم ها هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۷۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محکومیت تهدید تحریم دولت اسلام آباد از سوی آمریکا

   به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ از اسلام آباد،‌ درحالیکه همزمان با سفر موفقیت آمیز «دکتر سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهوری اسلامی ایران به پاکستان، آمریکا در ادامه سنگ اندازی‌های خود را تقویت مناسبات دو کشور همسایه، دولت اسلام آباد را از خطر تحریم احتمالی آگاه ساخت، بسیاری از کارشناسان، اندیشمندان و کاربران شبکه‌های اجتماعی این کشور این رویکرد را محکوم کردند.
«علامه عارف واحدی» دبیرکل شورای علمای شیعه پاکستان در پیامی اعلام کرد: تهدیدات دولت اسلام آباد از سوی آمریکا همزمان با امضای تفاهم‌نامه‌های تجاری میان ایران و پاکستان را به شدت محکوم می‌کنیم.
وی افزود: مردم پاکستان از دولت خود توقع دارند قاطعانه در مقابل این رویکرد آمریکا ایستاده و منافع ملی پاکستان را در اولویت قرار دهند.
«ملیحه لودهی» نماینده سابق پاکستان در سازمان ملل نیز در واکنش به اظهارات سخنگوی وزارت خارجه آمریکا درباره روابط ایران و پاکستان گفت: این موضوع که روابط خوب ایران و پاکستان مطابق با منافع آمریکا نیست، هیچ اهمیتی ندارد.
وی با تاکید بر اهمیت سفر موفق رئیس جمهوری اسلامی ایران به پاکستان افزود: روابط دولت اسلام آباد با کشور‌های همسایه باید مطابق با منافع ملی باشد.
همچنین بسیاری دیگر از کاربران شبکه‌های اجتماعی در پاکستان در پست‌هایی این رویکرد تکراری آمریکا مبنی بر سنگ اندازی در روابط ایران و پاکستان را محکوم کرده و خواستار موضع قاطع دولتمردان اسلام آباد شدند.
گفتنی است پس از امضای ۸ سند همکاری میان ایران و پاکستان در بخش‌های مختلف از جمله حوزه تجاری در جریان سفر آقای رئیسی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به سوالی پیرامون این تفاهم‌نامه‌ها گفت: کشور‌های علاقه‌مند به توسعه روابط تجاری با ایران باید خطر تحریم‌های اقتصادی را نیز در نظر بگیرند.